Vanmiddag werd ik weer onaangenaam gestoord in mijn gedachten. De radio kotste weer zo'n niemendalletje uit. Tijd dus om mijn iPod aan te zetten en me te wapenen tegen muzak. Ik kon wel horen dat er weinig of eigenlijk geen aandacht was besteed aan het schrijven van de tekst. Het nummer zal wel "The Rhythm of the Night" heten, want dat was de enige tekst die ik hoorde. Wellicht een clubmix die de dienstdoende discjockey in zijn koffer gevonden had. Maar genoeg reden om mezelf af te vragen of goede songteksten enig belang dienen. Waarom wordt zo'n uit de disco geplukt lied met één regel tekst een hit? Aan de andere kant zijn er legio liedjes die onverkoopbaar worden, wanneer je één woord veranderd. Zo belangrijk kan tekst ook zijn. Zou je veertig jaar na het verschijnen de Rolling Stones single "I Can't Get No Bag of Munchies" nog bij de Arbeidsvitamine horen? Of zou je Lennon elke kerst "Game is Over" horen zingen als het lied over een tenn
Regelmatig word ik zo'n 40 jaar teruggegooid in de muziekgeschiedenis. Dat kan als je een iPod met 13.194 liedjes, en een bepaalde leeftijd bereikt hebt. Van het één op het andere lied ben je op een heel andere plek in een andere tijd. Denk je aan iemand die al jaren uit je hoofd is. Of weet je nog precies waar en met wie je was toen je de plaat voor het eerst hoorde. Gewoon even de tijdmachine in je hoofd aanzetten. Laatst werd ik, tussen hedendaagse pophelden als Muse en Arctic Monkeys door, weer eens teruggeworpen naar 1978. Mijn muzikale referenties waren toen vooral Queen, Roxy Music, David Bowie en The Velvet Underground. En ik was de punkrock als The Sex Pistols, The Stranglers, Generation X, en Siouxie and the Banshees aan het ontdekken. Op een dag in 1978 kreeg ik van mijn muziek-, en klasmaatje Willem O. wat platen mee naar huis. Hij had duidelijk een andere muzieksmaak. Muziek en bands waar ik het bestaan niet van kende. Thuisgekomen leg ik de eerste plaat op de dra